Товч агуулга
- 1 литр тутамд дунджаар 1 грамм хүхрийн хүчин найруулсан, 1%-ийн проценттой уусмалыг газрын хөрснөөс 170-200, зарим улсад 400-500 метрийн гүн дэх уран агуулсан уст үе рүү гаргасан цооногоор дамжуулан шахдаг.
- Харин унданд ашигладаг ус нь ихэвчлэн 10-20 метрийн гүнд байдаг бөгөөд уран агуулсан устай ямар нэгэн байдлаар холбоогүй, холилдох боломжгүй.
- Газрын хөрснөөс 200 метрийн гүнд байгаа үе дэх элсэн чулуун завсар агуулагдах ус нь уран болон бусад эрдэсжилтийг агуулсан, үйлдвэрлэлийн ус буюу унданд ашиглах ямар ч боломжгүй С зэрэглэлийн ус юм.
- Олборлолтод ашигласан маш бага хэмжээний хүчил газрын гүнд үүрд үлдэхгүй. Газар доор сульфат ба устөрөгч болон задарч, аажимдаа байгалийн горимоор гөлтгөнө гэх мэт сульфатын давс болж үүсдэг.
Цөмийн энергийн тухай хуульд нэмэлт, өөрчлөлт оруулах тухай УИХ-аар хэлэлцэх үеэр уран олборлохтой холбоотой зарим мэдээлэл олон нийтийн дунд эргэлзээ төрүүлээд буй. Тухайлбал, уран олборлох нь бүс нутгийн ундны усны чанарт нөлөөлдөг тухай шүүмжлэл нийтийн дунд гараад байна.
Энэ талаар бид нягталлаа.
“Уран олборлолт нь бүс нутгийн газрын доорх усны чанар, нөөцөд сөргөөр нөлөөлнө. Ингэснээр орон нутгийн иргэд болон малчдын аюулгүй амьдрах боломжгүй болно. Энэ нь компанийн газар доор уусган олборлох технологиор олборлолт явуулахдаа ашиглах хүхрийн хүчилтэй холбоотой юм”.
Factcheck:
Ураныг газар доор уусган олборлох (ГДУО)-доо хүчилжүүлсэн уусмал ашигладаг.
Ингэхдээ 1 литр тутамд дунджаар 1 грамм хүхрийн хүчин найруулсан буюу 1%-ийн проценттой уусмалыг газрын хөрснөөс 170-200 метрийн гүнд зарим оронд бүр 400-500 метрийн гүнд байгаа уран агуулсан уст үе рүү гаргасан цооногоор дамжуулан шахдаг.
Энэхүү уусмалд ураныг шингээн буцааж соруулдаг ба уусмал цооногоор дамжиж байгаа тул эргэн тойрондоо нөлөөлөх боломжгүй.
Түүнчлэн газрын хөрснөөс 200 орчим зарим оронд 400-500 метрийн гүнд байгаа уг үе дэх элсэн чулуун завсар агуулагдах ус нь уран болон бусад эрдэсжилтийг агуулсан, үйлдвэрлэлийн ус буюу унданд ашиглах ямар ч боломжгүй С зэрэглэлийн ус юм.
Харин унданд ашигладаг ус нь ихэвчлэн 10-20 метрийн гүнд байдаг бөгөөд уран агуулсан устай ямар нэгэн байдлаар холбоогүй, холилдох боломжгүй, үл нэвчих шавран үеүдээр тусгаарлагдсан байдаг байгалийн тогтоцтой.
Ийнхүү олборлолтод ашигласан маш бага хэмжээний хүчил газрын гүнд үүрд үлдэхгүй. Хүчлийн сулруулсан уусмалын химийн найрлага газар доор сульфат ба устөрөгч болон задарч, аажимдаа байгалийн горимоор гөлтгөнө гэх мэт сульфатын давс болж үүсдэг байна.
Тиймээс энэ технологи усны чанар, нөөц, хүн, малын эрүүл мэндэд нөлөөлөх боломжгүй байна.
ГДУО технологийн зарим чухал давуу талуудаас авч үзвэл:
- ГДУО буюу ISR технологийг 1970-аад оны үед АНУ-д ураны салбарт анх нэвтрүүлсэн.
- ГДУО нь ашигт малтмалыг олборлож, харин үндсэн чулуулгийг хөндөхгүй үлдээх боломжийг олгодог. Хог хаягдлын овоолго, үүсгэхгүй, ачааны машинууд явж газар талхлахгүй, урт удаан хугацааны эвдрэл үүсгэдэггүй.
- Олон муж, эрх бүхий байгууллагууд, холбооны зохицуулалтууд энэ технологийг газрын доорх гүний усыг хамгаалдаг болохыг хүлээн зөвшөөрдөг. Тухайлбал, АНУ-ын Байгаль орчныг хамгаалах агентлаг(EPA) Аюулгүй ундны усны тухай хуулийн дагуу Газар доорх тарилгын хяналт (UIC) хөтөлбөрийг хянадаг бөгөөд газар доор уусган олборлох ажиллагааг хүлээн зөвшөөрдөг.
- АНУ-ын Цөмийн Зохицуулах Хорооны мэдээлснээр ГДУО технологи нэвтрүүлснээс хойш 50 жилийн хугацаанд хэзээ ч ундны ус бохирдож байгаагүй ажээ.
- ГДУО байгууламжууд нь ердийн олборлолттой харьцуулахад бага ус хэрэглэдэг бөгөөд ашигласан усны 99%-ийг байгальд эргүүлэн нийлүүлдэг.
Байгаль орчинд сөрөг нөлөө хамгийн багатайгаар уран олборлох нөхцөлийг бүрдүүлсэн энэ технологийг АНУ, Австрали, Хятад, Узбекистан, Канад зэрэг олон орон ашиглаж байгаа бөгөөд Казахстанд гэхэд ураны 13 уурхай энэ аргаар олборлож, хүн, мал нь зэрэгцэн, эрүүл аюулгүй аж төрж байна.
Эх сурвалжууд:
- Олон улсын Цөмийн энергийн агентлаг
- АНУ-ын Байгаль орчныг хамгаалах агентлаг
- АНУ-ын Цөмийн Зохицуулах Хороо
- Nuclear Fuels